slapend dienstverband  

Werkgevers moeten het slapend dienstverband beëindigen en de uitspraak van de Hoge Raad opvolgen!!

Werkgevers mogen zieke medewerkers de eerste twee jaar niet ontslaan en moeten het loon doorbetalen. Daarna stopt de verplichting van loondoorbetaling en mag de werknemer ontslagen worden. In de praktijk willen werkgevers het ontslag echter vaak niet verlenen, omdat ze dan verplicht zijn een transitievergoeding te betalen. Zo ontstaan dus de slapende dienstverbanden.

Over het ‘slapend dienstverband’ is veel te doen geweest. De Wet compensatie transitievergoeding is reeds enige tijd geleden aangenomen. Op basis van deze compensatieregeling worden werkgevers door het UWV gecompenseerd voor betaling van de wettelijke transitievergoeding aan een langdurig arbeidsongeschikte werknemer bij beëindiging van het dienstverband. Door deze compensatieregeling worden werkgevers niet meer op hoge kosten gejaagd.

Recentelijk, op 8 november 2019, heeft de Hoge Raad een prejudiciële beslissing afgegeven over de toelaatbaarheid van deze slapende dienstverbanden. Daaruit volgt dat een werkgever een werknemer niet in een slapend dienstverband mag houden. Als uitgangspunt geldt dat een werkgever op grond van goed werkgeverschap in de zin van artikel 7:611 BW gehouden is in te stemmen met een voorstel van de werknemer tot beëindiging van de arbeidsovereenkomst met wederzijds goedvinden, onder toekenning van een vergoeding aan de werknemer ter hoogte van de wettelijke transitievergoeding.

De Hoge Raad heeft daarbij geoordeeld dat de vergoeding niet meer behoeft te bedragen dan het bedrag aan transitievergoeding dat de werkgever verschuldigd was op de dag na het moment dat zijn loondoorbetalingsverplichting eindigde.

VHP2 adviseert mensen met een slapend dienstverband contact met ons op te nemen om te kijken of we in gesprek kunnen gaan met de werkgever over de beëindiging van het contract met de betaling van een transitievergoeding.