Blog
8 augustus 2018 | Vertrouwen
 |
Jorg Sauer Via mijn blog wil ik met jullie delen wat mij bezig houdt over diverse onderwerpen, maar ik wil jullie ook aanzetten tot nadenken en misschien wel een reactie ontlokken. |
  jorg.sauer@vhp2.nl |
In de afgelopen tijd sprak ik aan de onderhandelingstafels regelmatig met werkgevers over het onderlinge vertrouwen. Ik raak er namelijk steeds meer van overtuigd dat je zonder wederzijds vertrouwen aan de onderhandelingstafel niet tot goede en duurzame afspraken kunt komen. Vertrouwen is helaas een containerbegrip en het woord wordt dan ook regelmatig verschillend geïnterpreteerd. In mijn optiek gaat er vooral om naar elkaar uit te spreken waarin je de ander kunt en wilt vertrouwen. Een voorbeeld maakt dat wellicht duidelijk: Je kunt de buurvrouw wel vertrouwen dat ze een pakket van je goed in bewaring neemt maar je zou haar misschien niet vertrouwen dat ze een geheim dat je haar vertelt niet door vertelt.
Vertrouwen uit zich in de mate waarin iemand betrouwbaar is. Betrouwbaarheid hangt met 3 zaken samen:
- Bekwaamheid
- Eerlijkheid
- Op iemand aan kunnen (je afspraken nakomen)
Zoals ik aan het begin van mijn blog al schreef, heb ik met diverse werkgevers over het onderlinge (gebrek aan) vertrouwen gesproken. Vaak worden dan aan beide kanten van de tafel voorbeelden aangehaald waarbij het onderlinge vertrouwen werd geschaad.
Aan de tafel spreken we dan vaak uit dat we elkaar in de toekomst vooral moeten vertrouwen. Persoonlijk vind ik vertrouwen belangrijk indachtig het gezegde “Vertrouwen komt te voet en gaat te paard”. Ik vraag me wel steeds meer of je met elkaar concrete afspraken moet of kunt maken waaruit het onderlinge vertrouwen blijkt. De andere optie is dat we het laten bij het uitspreken van de intentie je als betrouwbare partner te gedragen.
Ik neig er steeds meer naartoe om met de werkgevers afspraken te maken waaraan je elkaar kunt houden en waaruit je de betrouwbaarheid van de ander kunt afleiden.
Niet voor niets wordt een Cao regelmatig als “boekwerk van gestold wantrouwen” betiteld. In tijden waarop belangrijke Cao afspraken over bijvoorbeeld “Employability” niet meer heel eenvoudig in duidelijke rechten en plichten kunnen vastgelegd wordt het belangrijker om in een Cao met een kaderafspraak te kunnen volstaan. Dat in het vertrouwen dat de managers en de werknemers in de geest van de gemaakte afspraak zullen handelen.
Mijn voornemen voor het nieuwe Cao seizoen is om het onderlinge vertrouwen aan de orde te stellen. Daarbij wil ik op zoek naar concrete afspraken waarop we elkaar kunnen aanspreken en waaruit blijkt dat we ons als betrouwbare sociale partners hebben gedragen.
