Blog

20 januari 2015 | Staken of niet staken? Standpunt VHP2

	Casper Vaandrager
	casper.vaandrager@vhp2.nl

Collega vakorganisatie de Unie wil met onmiddellijke ingang geen stakingen meer organiseren. Voorzitter Reinier Castelein van de Unie: "Staken levert niks op, daarom doet De Unie dat niet meer. Als argumenten aan tafel niet helpen, dan helpt een polonaise op het Malieveld zeker niet. Wat helpt, is een goed gesprek met de werkgevers over waar ook wij werknemers met dit land naar toe willen".

Hoe zit de VHP2 hier in?

Een (werk)staking is het tijdelijk stoppen met het leveren van arbeid om een sociaal-politiek doel te bewerkstelligen. De staking is een vorm van protest om kracht bij te zetten aan de wensen van de werknemers. Meestal betreffen die wensen lonen en andere arbeidsvoorwaarden, maar een staking kan ook door werknemers gebruikt worden om aan te geven dat zij het niet eens zijn met het beleid van hun werkgever. Het zit in de genen van de VHP2 om constructief met werkgevers te onderhandelen over gezonde arbeidsverhoudingen. Het leveren van maatwerk is daarbij een van onze kernwaarden. De VHP2 neemt hierbij haar verantwoordelijkheid: continuïteit van de onderneming en de daarbij behorende werkgelegenheid staan daarbij voorop. Aan diverse Cao-tafels en bij diverse ondernemingen geeft de VHP2 haar visie op moderne arbeidsverhoudingen en gedeelde verantwoordelijkheid. Op deze wijze proberen wij onze invloed aan te wenden: de kracht van het argument. Het kunnen staken vindt de VHP2 een grondrecht maar ook een paardenmiddel. Als het echt niet anders kan dan wordt dit paardenmiddel ingezet. Laten we hierbij ook niet voorbij gaan aan de geschiedenis.  Staken is door de jaren heen nodig geweest om zaken te bereiken die wij nu doodgewoon. Een achturige werkdag. Een vijfdaagse werkweek. Het recht op vakantie. Veiligheid op het werk. Met de meeste werkgevers valt heel goed te onderhandelen maar soms is staken ook in deze tijd helaas dus nodig. Er zijn nog altijd werkgevers die onvoldoende gebruik maken van de initiatieven, kennis en vaardigheden van goed opgeleid personeel. Werkgevers die het niet de moeite waard vinden om te investeren in hun personeel en professionals klein houden in plaats van hen de mogelijkheid te bieden zich te ontplooien. Dat is meer dan jammer. Al was het alleen maar omdat deze werkgevers zich niet realiseren dat ze met deze vorm van ondernemen niet bijdragen aan de continuïteit van hun eigen onderneming. De mogelijkheid om te staken is dus niet alleen in het belang van vakbonden maar in het belang van ons allemaal! Staken moet dus kunnen maar wel bij hoge uitzondering!

Casper Vaandrager